บทที่ 432

ความอบอุ่น

นั่นคือสิ่งแรกที่เจเดนรู้สึก

ไม่ใช่แสงแดด ไม่ใช่ผ้าห่ม เป็นเพียงความอบอุ่น...ที่นุ่มนวลและสม่ำเสมอ ราวกับมีใครบางคนนำกองไฟอ่อนๆ มาวางไว้ข้างกาย

ร่างกายของเขาปวดร้าวไปทั่ว แต่ไม่ใช่ความเจ็บปวดที่แหลมคม หากแต่เป็นความเหนื่อยล้าที่ล้ำลึกจนราวกับส่งเสียงหึ่งๆ อยู่ในกระดูก เขาค่อยๆ กะพริบตา ขน...